-
1 warkocz
См. также в других словарях:
kosa — ż IV, CMs. kosasie; lm D. kos 1. «ręczne narzędzie rolnicze do ścinania zboża i trawy, składające się z długiego, lekko zakrzywionego ostrza, osadzonego na drzewcu; z ostrzem osadzonym na sztorc używana dawniej jako broń sieczna» Ciąć, ścinać… … Słownik języka polskiego
włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki … Słownik języka polskiego
warkocz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «długie włosy uplecione z trzech pasm» Gruby warkocz. Warkocze związane wstążkami. Pleść warkocz. Zapleść włosy w warkocz. Uczesać się w warkocze. Upiąć warkocz na głowie. ∆ astr … Słownik języka polskiego
grecki — greckiccy «dotyczący Grecji, Greków» Alfabet grecki. Język grecki. Grecka kultura, sztuka. ∆ Sos grecki «sos przyrządzony z jarzyn duszonych na oliwie, zaprawiony pomidorami» ◊ Nos, profil grecki «nos, profil o kształcie spotykanym w twarzach… … Słownik języka polskiego
warkocz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} splecione, zwykle trzy, pasma włosów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czesać włosy w warkocze. Pleść warkocz. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień